Zo zag ik Max van 3 jaar waarbij de pus letterlijk uit zijn rechter oor liep. Max zijn moeder vertelde dat dit nu al de vijfde keer was in het afgelopen jaar dat Max een loopoor had. Voorafgaand aan het loopoor was Max drie dagen ziek met koorts en veel huilen. Als dan het oor begon te lopen zag je direct Max opfleuren en was het enthousiaste vrolijke kind weer terug. De huisarts had een aantal keer antibiotica voorgeschreven maar daar leek Max niet op te reageren, althans niet met een verbetering van zijn oorklachten. Wel kreeg Max als complicatie hiervan diarree en buikpijn.

Dat was reden voor de huisarts om Max door te sturen naar de KNO-arts. Die constateerde vocht achter het trommelvlies, en zag als enige oplossing het plaatsen van buisjes zodat het vocht via die buisjes weg kon lopen.

Osteopaten kijken hier toch iets anders tegenaan. Een klein stukje uitleg van de anatomie verduidelijkt onze zienswijze.

Achter het trommelvlies liggen de gehoorbeentjes die de trillingen opvangen en via een zenuw doorgeven aan de hersenen zodat we geluid kunnen waarnemen. Dit systeem ligt in de binnenste gehoorgang ook wel de buis van Eustachius genoemd. De wand van deze buis is bekleed met slijmvlies wat zorgt voor een continue productie van vocht. Dit is een heel normaal proces. Het gaat mis als de buis van Eustachius niet meer in staat is om het geproduceerde vocht af te voeren naar de keelholte. De druk in de buis neemt toe, de toegenomen vloeistof is een voedingsbodem voor bacteriën om zich te vermenigvuldigen en de middenoorontsteking kan gaan ontstaan. Druk in het middenoor is zeer pijnlijk, en de ontsteking zorgt voor koorts en ziek worden van het kind.

Max is in deze casus een mooi voorbeeld want als bij hem het loopoor ontstaat, is het trommelvlies kapot en is de druk er direct af wat meteen een afname van de pijn betekent. In feite wil de KNO- arts een opening in het trommelvlies creëren zodat vocht uit het middenoor kan weglopen via de buisjes die middels een operatie worden ingebracht. Maar kijkend naar de functie van het oor en de anatomie van het middenoor, is het voor osteopaten een betere optie om de natuurlijk afvoergang van het middenoor te verbeteren. Met osteopathische technieken aan de schedel kan de afvoer van het vocht dat ontstaat in het middenoor beter draineren zodat een operatie vaak niet nodig meer is.

De behandeling wordt vaak nog 1 keer herhaald, en soms een aantal maanden later nog een keer. Ter ondersteuning en ter preventie leren wij de kinderen ook op een bepaalde manier de neus op te halen om zo de drainage van het middenoor zo optimaal mogelijk te laten zijn.